Vodotok Jegrička se prostire na području južnobačke lesne terase, izmedu Velikog Bačkog kanala na severu i Dunava na jugu. Proteže se dužinom od 64,5 km, dužina sliva pravca zapad-istok iznosi oko 100 km, a širina oko 14,5 km. Vodotok je autohtona reka Bačke koja je uredenjem korita izgubila svoj prvobitan izgled. Nekada najduža autohtona vojvođanska reka, nema klasičan izvor i predstavlja sistem povezanih bara kroz koje voda otiče do svog ušća u reku Tisu. Protičući kroz 4 opštine (Bačka Palanka, Vrbas, Temerin i Žabalj) vodotok preseca važne saobraćajnice.

Jegrička se nalazi na listi Međunarodno značajnih staništa za ptice (IBA područje, 1997. godine), i ima Međunarodni značaj kao botaničko područje (IPA područje, 2005. godine). Park prirode „Jegrička“ zahvata površinu od 1144,81 ha i ustanovljen je režim II stepena zaštite na 245,28 ha (21,43%) i III stepen na 899,53 ha (78,57%). Od 2005. godine njime upravlja Javno vodoprivredno preduzeće „Vode Vojvodine“.

Bogatstvo flore odlikuje se prisustvom 76 biljnih vrsta i 16 biljnih zajednica. Među vodenim i močvarnim biljkama posebno se izdvajaju zaštićene i ugrožene vrste sa Crvene liste flore Srbije (beli lokvanj, barska paprat, vodeni orašak, mešinka). Posebnu lepotu daju plivajuće zajednice belog lokvanja, oraška i mrestnjaka uz gustu vegetaciju trske i rogoza u priobalju. Livade na ostrvima obrasle su stablima domaćih topola i žbunjem.

U Jegričkoj je prisutno 20 vrsta riba, grupisanih u okviru 6 familija. Dominira familija šarana, a od unesenih riba zastupljeni su srebrni karaš, beli amur, amurski čebačok, američki somić i sunčanica. Od ugroženih i retkih vrsta najznačajnije su čikov, štuka, smuđ, som i šaran.

Bogatstvo barskih ptica, kao fundamentalna vrednost, ogleda se kroz 198 registrovanih vrsta. Neke od njih su vodeni bik, patka kašikara, sivi barski petlić, belobrka čigra, patke gluvara i krdža, ćubasti gnjurac, mali vranac, velika bela čaplja, mrka čaplja, veliki trstenjak i brkata senica. Potrebno je istaći prisustvo globalno ugrožene patke njorke, zatim crnovrati i mali gnjurac, siva guska, eja močvarnica, crna čigra, modrovoljka i cvrčić tršćar.

Vodozemci koji nastanjuju ovo vlažno područje su više vrsta žaba i mali vodenjak. Od gmizavaca je prisutna retka i ugrožena vrsta barske kornjače, kao i dve vrste zmija: belouška i ribarica. Od sisara koji nastanjuju obalu Jegričke veliki broj pripada strogo zaštićenim divljim vrstama, a od posebnog značaja je prisustvo vidre. Od predstavnika glodara zastupljeni su vodena voluharica, poljski miš, poljska voluharica, kao i bizamski pacov. Od predstavnika mesoždera izdvajaju se lasica, kuna belica, jazavac i lisica, a od lovne divljači srna i zec.

Koncept zaštite Parka prirode „Jegrička“ zasniva se na očuvanju i unapređenju prirodnih vrednosti, obezbeđivanju održivih mehanizama za smanjenje zagađenja, ublažavanju poplava i suša, razvoj ribarstva, eko-turizma, naučno-istraživačkog rada i edukacije. Da bi se obezbedili uslovi neophodni za zaštitu, očuvanje, uređenje i korišćenje, propisuju se opšte mere zaštite.

Opšte mere zaštite:

Zabranjeno je:

– promena utvrđenog vodnog režima,

– upuštanje neprečišćenih otpadnih voda,

– otvaranje divljih plaža,

– odlaganje otpada,

– formiranje vikend-zone i izgradnja objekata za individualno stanovanje,

– izgradnja obaloutvrda,

– paljenje trske,

– neovlašćeno kretanje u granicama zaštićenog prirodnog dobra i

– sađenje alohtonih žbunastih i drvenastih vrsta.

Propisanim merama se obezbeđuje:

– korišćenje vode u skladu sa raspoloživim vodnim resursom,

– naučno-istraživački rad,

– kontrolisana prezentacija prirodnog dobra, edukacija, turizam i rekreacija,

– monitoring stanja ekosistema i vrsta,

– mere upravljanja populacijama,

– uređenje punktova za potrebe prezentacije prirodnog dobra, edukacije, turizma i rekreacije,

– ekološka restauracija degradiranih staništa,

– formiranje i održavanje biofiltera na mestu uliva bočnih kanala,

– uređenje obale kroz naseljena mesta,

– uređenje turističkih i rekreacionih staza i

– očuvanje i podizanje šumskog pojasa i remiza sa autohtonim žbunastim i drvenastim vrstama.

Staralac Parka prirode Jegrička je JP “Vode Vojvodine”. Korisnik Parka prirode je Udruženje sportskih ribolovaca “Mladost – Jegrička” iz Žablja. Tel: +381 (0) 64 268 67 92.

Ribnjak “Jegrička” se nalazi u neposrednoj blizini naseljenog mesta Žabalj. Nastao je regulisanjem srednjeg i gornjeg toka reke Jegričke u periodu 1957–1958. godine, kao i izgradnjom ribnjačkih objekata uz tok. Regulacija vodotoka reke Jegričke je urađena, kako u svrhe odvodnjavanja, tako i u svrhe snabdevanja vodom: naselja, ribnjaka, zalivnih sistema, industrijskih postrojenja i područja za sportsko–rekreativnu delatnost. Ribnjačka površina (dužine 14 km) se proteže od “Čuruške kapije” do km. 0 + 000 kod ustave u Tisu. Ribnjak se proteže pravcem sever – jug (najduže strane ribnjaka su istočna i zapadna). Ribnjak “Jegrička” je ukupne površine 325 hektara, od čega je korisna ribnjačka površina 319 hektara. Najveći deo ribnjaka (ZJ06), je po tipu ribnjaka – poluribnjak, obzirom da se radi o adaptiranom rečnom toku za potrebe gajenja riba, koji se po želji ne može puniti i prazniti. Namenski napravljeni objekti za gajenje šaranske mlađi (mladičnjaci i rastilište) predstavljaju pravi tip ribnjaka (sa mogućnošću dovođenja i odvođenja vode). Ribnjak “Jegrička” je polusistemski, specijalizovan za gajenje riba od mlađi do konzumne veličine riba. Pored poluintenzivnog (poluekstenzivnog) sistema gajenja šarana (najzastupljenija vrsta ribe koja se gaji u ribnjaku), u malom procentu se gaje: beli i sivi tolstolobik i beli amur, a u veoma malom broju i predatorske vrste riba: som, smuđ i štuka.